பகவான் புத்தர் அருளிய போதனைகள் -புக்குசாதி

IF YOU FIND TRUTH IN ANY RELIGION, ACCEPT THAT TRUTH. (Buddha)

உண்மைகளை உணர்ந்துக்கொள்ள போதனைகள் புத்தரிடமிருந்து வருகிறதா அல்லது வேறு ஒருவரிடமிருந்து வருகிறதா என்று பார்க்கக் கூடாது. அப்போதனைகளில் உண்மை இருக்கிறதா என்று மட்டுமே பார்க்க வேண்டும்


To the seeker after Truth it is immaterial from where an idea comes. The source and development of an idea is a matter for the academic. In fact, in order to understand Truth, it is not necessary even to know whether the teaching comes from the Buddha, or from anyone else. What is essential is seeing the thing, understanding it. There is an important story in the Majjhima-nikāya (sutta no.140) which illustrates this.

சத்திய நாட்டமுள்ளவர்க்கு ஒரு கருத்து எங்கிருந்து வருகிறது என்பதில் அக்கறையில்லை. ஆராட்சியில் ஈடுபட்டவர்க்கு ஒரு கருத்து எங்கே தோன்றி எவ்வாறு வளர்ந்தது என்பது முக்கியமனதாய் இருக்கலாம். சத்தியத்தை உணர்ந்து கொள்வதனால் அது புத்தர் கூறியதா வேறு ஒருவர் அருளியதா என்பதை அறிந்து கொள்வதே அவசியமில்லை. எது அவசியம் என்றால் உண்மையைக் காணுதல், அதைப்புரிந்து கொள்ளுதல், மஜ்ஜிமநிகாயம் 140 ஆவது சூத்திரத்தில் இதனை விளக்கும் ஒரு முக்கியமான கதை உண்டு.

The Buddha once spent a night in a potter’s shed. In the same shed there was a young recluse who had arrived there earlier. They did not know each other. The Buddha observed the recluse and thought to himself: ‘Pleasant are the ways of this young man. It would be good if I should ask about him’. So the Buddha asked him ‘O bhikkhu, in whose name have you left home? Or who is your master? Or whose doctrine do you like?’

புத்த பகவான் ஒரு குயவனுடைய சாலையில் இரவைக்கழித்தார். அதே சாலையில் ஏற்கனவே அங்குவந்து சேர்ந்த ஒரு இளம் சந்நியாசியும் இருந்தார். ஆனால் ஒருவரை ஒருவர் அறிந்து கொள்ளவில்லை. அந்த சந்நியாசியின் போக்கை கவனித்த புத்தர் தமக்குள் நினைக்கலானார். " இந்த இளவலின் நடத்தை நன்றாய் இருக்கிறது. இவரை கேட்டறிந்துகொள்வது நல்லது". புத்தர் அவரை " ஒ பிக்குவே யாருடைய உபதேசத்தை கேட்டுச் சந்நியாசங் கொண்டீர்? உங்களுடைய ஆசிரியரின் பெயரென்ன? எவருடைய கொள்கையை நீர் மேற்கொள்ளுகீறீர்?.

‘O friend,’ answered the young man, ‘there is the recluse Gotama, a Sakyan scion, who left the Sakya-family to become a recluse. There is high repute abroad of him that he is an Arahant, a Full-Enlightened One. In the name of that Blessed One I have become a recluse. He is my Master, and I like his doctrine.’

வாலிபர் கூறினார், " நண்பரே! கோதமர் என்ற சாக்கியச் செம்மல் துறவியாய் இருக்கிறார், அவர் சாக்கிய குடும்பத்தைத் துறந்து பிக்குவானார். அவர் பூரண ஞானம் பெற்ற அருகதர் என எங்கும் புகழ் பெற்றிருக்கிறார். அந்தப் பகவானுடைய பெயராலேயே நான் துறவு பூண்டேன். அவரே என் குரு. அவருடைய தருமத்தை நான் ஏற்றுக்கொண்டேன்".

 ‘Where does that Blessed One, the Arahant, the Fully-Enlightened One live at the present time?’

இப்பொழுது பூரண ஞானம் பெற்ற பகவானான, அந்த அருகதர் எங்கே இருக்கிறார்?

‘In the countries to the north, friend, there is a city called Sāvatthi. It is there that Blessed One, the Arahant, the Fully-Enlightened One, is now living.’

"நண்பரே! வடக்கே உள்ள நாட்டில் சவாத்தி என்ற ஒரு நகரம் உண்டு. அங்கேதான் பூரண ஞானம் பெற்ற அருகதரான பகவான் இப்பொழுது வசிக்கிறார்".

‘Have you ever seen him, that Blessed One? Would you recognize him if you saw him?’

"அந்த பகவானை எப்போதாவது கண்டிருக்கிறீரா? நீர் அவரை கண்டால் இனங்கண்டு கொள்வீரா?"

‘I have never seen that Blessed One. Nor should I recognize him if I saw him.

"நான் அந்த பகவானைக் பார்த்ததில்லை. கண்டால் இவர் தான் என்று அறிந்து கொள்ளவும் மாட்டேன்.

The Buddha realized that it was in his name that this unknown young man had left home and become a recluse. But without divulging his own identity, he said: ‘O bhikkhu, I will teach you the doctrine. Listen and pay attention. I will speak.’

இந்த வாலிபர் இல்லறத்தைத் துறந்து சந்நியாசங் கொண்டது தம்முடைய தருமத்தைப் பின்பற்றியே என்பதை புத்தர் உணர்ந்தார். தான் இன்னார் என்பதைக் காட்டிக் கொள்ளாமலே புத்தர், " ஒ பிக்குவே! நான் தருமத்தைப் போதிக்கிறேன். நான் கூறுவதை கவனமாக கேட்பீராக."
‘Very well, friend,’ said the young man in assent.
" நல்லது நண்பரே," என வாலிபர் ஒப்புக்கொண்டார்

Then the Buddha delivered to this young man a most remarkable discourse explaining Truth.

பகவான் பின்னர் சத்தியம் என்றால் என்ன என்பதைப் பற்றி மிகச் சிறந்த உபதேசத்தைப் செய்தார்

It was only at the end of the discourse that this young recluse, whose name was Pukkusāti, realized that the person who spoke to him was the Buddha himself. So he got up, went before the Buddha, bowed down at the feet of the Master, and apologized to him for calling him ‘friend’ unknowingly. He then begged the Buddha to ordain him and admit him into the Order of the Sangha.

புக்குசாதி என்ற இந்தத் துறவி பகவானுடைய அறிவுரையை கேட்டு முடியுந் தருவாயில் தான் தனக்கு தருமம் உபதேசங் செய்தவர் புத்தர் என்பதை உணர்ந்து, எழுந்து, புத்தர் முன் சென்று அவருடைய பாதங்களில் விழுந்து வணங்கி, தெரியாமல் தான் அவரை நண்பன் என்று மரியாதையின்றிக் கூறியதை மன்னிக்குமாறு வேண்டிக்கொண்டார். பின்னர் சங்கத்தில் தன்னை சேர்த்துக் கொள்ளுமாறு இறந்து வேண்டினார்.

 The Buddha asked him whether he had the alms-bowl and the robes ready. (A bhikkhu must have three robes and the alms-bowl for begging food). When Pukkusāti replied in the negative, the Buddha said that the Tathāgatas would not ordain a person unless the alms-bowl and the robes were ready. So Pukkusāti went out in search of an alms-bowl and robes, but was unfortunately savaged by a cow and died.

பிண்டாபாத்திரமும் சீவர உடையும் தயாராக இருக்கின்றனவா என்று புத்தர் அவரை கேட்டார். (பிக்குவிடம் மூன்று சீவர உடையும், பிச்சை எடுப்பதற்கு பிச்சா பாத்திரமும் இருக்க வேண்டியது அவசியம்). இல்லை என்று அவர் கூறியதும், பிண்டாபாத்திரமும் சீவர ஆடையும் இல்லாதபோது அவர்களுக்கு தாதாகர்கள் பிக்குவாக தீட்சை செய்ய மாட்டார்கள் என்று கூறினார். உடனே புக்குசாதி பிண்டாபாத்திரமும் சீவரமும் தேடச் சென்றார். ஆனால் வழியில் ஒரு பசுவினால் கொல்லப்பட்டு இறந்தார்.

Later, when this sad news reached the Buddha, he announced that Pukkusāti was a wise man, who had already seen the Truth, and attained the penultimate stage in the realization of Nirvāna, and that he was born in a realm where he would become an Arahant and finally pass away, never ti return to this world again.

இத்துக்ககரமான சம்பவம் புத்தர் காதுக்கு எட்டியபோது புக்குசாதி ஞானி என்றும் அவர் சத்தியத்தை அறிந்துவிட்டார் என்றும் நிவாணமடையும் மார்க்கத்தில் மூன்றாவது நிலையை அடைந்து விட்டார் என்றும் அருகத நிலை அடையக்கூடிய ஓர் உலகில் அவர் பிறந்துள்ளார் என்றும் ஈற்றில் அவர் மீண்டும் வாரா நெறியை அடைவார் என்றும் கூறினார்

From this story it is quite clear that when Pukkusāti listened to the Buddha and understood his teaching, he did not know who was speaking to him, or whose teaching it was. He saw Truth. If the medicine is good, the disease will be cured. It is not necessary to know who prepared it, or where it came from.

புத்தர் கூறிய அறிவுரையைக் கேட்டு அதைப் புரிந்து கொண்ட போது புக்குசாதி தான் புத்தர் போதனையைக் கேட்டுக் கொண்டிருப்பதாகவோ புத்தர் தன்முன் இருப்பதாகவோ உணர்ந்து கொள்ளவில்லை. அவர் உண்மையை மாத்திரம் கண்டார் என்பது இக்கதையிலிருந்து தெரியவருகிறது. மருந்து நல்ல மருந்தானால் நோயை நீக்கும், மருந்து யார் தயார் செய்தார், அது எங்கிருந்து வந்ததென்று    தேரிந்து கொள்ளவேண்டியதில்லை

மரியாதைக்குரிய வாள்போல ஸ்ரீ ராகுல மகா தேரோ அவர்கள் எழுதிய
பகவான் புத்தர் அருளிய போதனை (What the Buddha Taught) என்ற நூலை  கற்றரிய விரும்புவோர் கீழ்காணும் இணையதள தொடர்பை அழுத்தவும்.
http://quangduc.com/English/basic/68whatbuddhataught.html